Nasıl Başlasam...

Bloggerların  yazılarını okumayı çok seviyorum. Gel gelim iş yazmaya gelince çok ürkek oluyorum. Bu sefer korkmadan çekinmeden yazmaya karar verdim. öyle dümdüz bir yazı olsun belki güzel bir başlangıç olur.

Bu aralar üniversite sınıfında hazırlık sınıfında devamsızlık konusuna taktım. Konuyu ben mi araştırmalıyım yoksa oğlum kendimi araştırmalı. O sadece Hocaları ne dediyse onu biliyor. Tabi bu arada devamsızlıktan kalma sınırına yaklaştı.

Şimdi ben bu konuyu nasıl çözüme ulaştırabilir im bir türlü bilmiyorum. Devamsızlıktan kalsın istemiyorum. bu seferde mazeretler başlıyor. Ben hiç gezemeyecek miyim, hasta olmayacak mıyım, eve gelmeyecek miyim vb olarak sızlanmalar başlıyor. Diyelim ki kaldı; derslere girebilecek mi? Tamam yıl sonunda bir sınav varmış o sınava girip başarılı olursa geçe biliyormuş ( isteğe bağlı olduğundan seneye kendi bölümünde her şekilde devam edebilecek, ama niye başarısız olsun dimi). Derslere giremeyecek ise İzmir'de kalmasının da bir anlamı yok ki, o zaman eve gelsin. Eee eve gelince ben İzmir'deki yurdun parasını neden ödemeye devam edeyim ki? Dimi ama haksız mıyım? Tabi bunu ağustos ayında o 12 aylık  sözleşmeyi imzalarken düşünmem gerekirdi dimi :( şimdi hüsranlardayım. 

Bizim yavru kuşa göre eve gelsin miş, bir de ben ona iş bulurmuşum. Hem kirasını ödermiş hemde biraz birikim yapar benim yükümü azaltırmış. Düşünce olarak çok güzel dimi :) bende ilk baş kanar gibi oldum sonra güldüm geçtim. Adam iki ayda devamsızlık sınırına gelmiş, şimdi gelecek burada işe girecek ve işe gitmeyi başaracak. Hem de devamsızlık yapmadan ve işe gitmek zor gelmeden. Hiç inanasım gelmiyor. Tabi birde sınav mevzusu var. Dünkü sınava girmedi. Sebep  ise canı istememiş. Bana göre asıl sebebi; bir gün önceki sınav kötü geçtiği için baya bir sinirleri bozulmuş. Çok çalışıp ta emekleri boşa mı gitti derseniz; kim çalıştı ki sınava...

İşte böyle ne söyleyeyim edeyim bilemiyorum. En son derdimi gelip buralara dökmeye karar verdim.