10. Hafta: Dünyaya bakış açınız nedir, nasıl görüyorsunuz?

Dünyada en masumlarımız;  çocuklar ve çocukluğumuz. Dün parka dolaşırken çocuklar birbirlerini kovalayıp ıslatıyor birbirlerinin saçlarını çekiyorlardı. Kaçanı diğeri kovalamaya başlıyordu. Kahkahalar çığlıklar havada yankılanıyordu. hiçbiri de halinden şikayetçi değildi. Ah biz büyüklere gelirsek sadece bir dokun ve bin ah işit durumundayız. Çocukluğumuzdaki dünya ne zaman yok oldu? Biz büyüdük diye mi yıkıldı bilmiyorum. Bazen değil aslında sürekli  hayatın iş ve ev arasında gidip gelmek olduğunu düşünüyorum. Maalesef ki çalışmadan hayatta kalmak gibi bir şansımız yok.  Sanırım bu aralar çalışmaktan fena sıkıldım. Daha tatile de iki ay var :( Tatil süresince ise yapmam gerekenlere hiç girmiyorum. Tatil mi koşturmaca mı olacak hiç belli değil. Bu döngünün içinde bende ne yazık ki felsefi bir dünya bakışı kalmıyor. Çocuk cinayetleri, tren kazasında ölenler ölenlerin çoğunluğunun çocuk olması, onları kaybeden anne babaların acısı; bu benim içimi böylesine yakarken onların yaşadığı acı...Allah sabırlar versin, Allah yardımcıları olsun.